تصدق إن أنا غلطان إنى اتكلمت معاك من الأول - إعادة نشر

انت مبتفهمش حاجه أصلاً ولا عندك استعداد تفهم ..... طيب فهمنى يا أبو العريف ... أصلاً الكلام معاك ملوش لزوم و تضييع للوقت ... تصدق إن أنا غلطان إنى اتكلمت معاك من الأول ... طيب يا فالح إبقى شوف مين اللى هيكلمك بعد كده . دى كانت نهاية الحوار بين اتنين من شبابنا اللى بنتمنى يكونوا أحسن مننا و من الجيل اللى سبقنا و الأجيال السابقه كلها ، أما ليه وصل الحوار لنقطه مسدوده كده ؟ .. فده لأسباب كتير هنتكلم عنها هنا فى أول حوار لنا . نتكلم عن فن الحوار ببساطه و تلخيص ، الفن ده: يتلخص فى.... * تحديدى لهدف الحوار بينى و بين اللى بحاوره يعنى المفروض نوصل لإيه فى النهايه ؟...، *و أحدد المستوى الثقافى للشخص أو الأشخاص اللى بتحاور معاهم علشان أحدد مستوى الحوار هيكون ازاى و أصلاً أدخل الحوار ده وللا لأ ، *الحاجه الأهم من تحديد الهدف و المستوى إنى لما أتحاور فى موضوع لازم أكون ملم بيه وفاهمه كويس مش أتدخل و اخبط فى الحلل و خلاص علشان شكلى ميكونش وحش قدام الناس ..، *وكمان وأنا بتكلم مقولش فلان قال أو بابا قال أو عمى شاف لأن كل واحد فى الدنيا بيشوف و يقرا و يسمع بطريقته اتكلم عن طريقتى و خبراتى أنا و من وجهة نظرى انا علشان يبقى ليا شخصيه و لو حبيت أقول إن حد قال استعين بكلام ربنا سبحانه وتعالى و بكلام رسوله صلى الله عليه وسلم بس فى موضعه علشان محدش يضحك عليا ، ولو لقيت اللى بتحاور معاهم بيتكلموا بسرعه ومعندهمش صبر للسمع الأفضل إنى أسكت لغاية ما كلامهم يخلص و أقول وجهة نظرى ولو حسيت إن مفيش استعداد يسمعونى أساساً يبقى مفيش داعى أتكلم حتى لو سمعت كلام و آراء مش عجبانى مش لازم لسانى ياكلنى و اتكلم . الحاجه التانيه و دى الأهم فى حياتنا كلها مش بس فى الحوار و النقاش و هى : الأدب و المقصود هنا بالأدب يعنى أخلاقيات الحوار ، و علشان الحوار يطلع مرن و سلس و يشمل جميع الجوانب لازم يكون " الصوت غير مرتفع يعنى بالبلدى أكتر مزعقش للى بكلمه و دايماً أخلينى فاكر إن اللى بيسمع أكتر بيكسب أكتر فى الحوار لأنه بيسمع وجهات نظر اللى قدامه و ممكن يتعلم منهم حاجات كتير ، و كمان يستحسن إنى مقاطعش حد و اسمعه للآخر دايماً علشان أفهم هو عايز يقول إيه و يمكن أعرف منه معلومه جديده عليا " . أما لما أكون بتكلم مع حد كبير : لازم أحافظ على الألقاب يعنى دايماً أقول حضرتك علشان يفضل حاسس بإحترامى له حتى لو أنا مختلف معاه فى الرأى و يفضل هو كمان يحترمنى ،.... ولو أنا مش بحترمه أصلاً يبقى العيب فيا مش فيه يعنى متحاورش معاه لأنى كرهى له هيبان فى كلامى و ممكن جدا أسمع ما لا يرضينى ، ...ولما أكون بتكلم مع متخصص فى حاجه و أنا بناقشه فيها أحاول دايما استدرجه يدينى أكبر كم ممكن من المعلومات ودايماً أخليه يحس من تعابير وجهى إن دى معلومه جديده علشان يقولى كمان و استفيد من الحوار و النقاش لأقصى درجه ممكنه ، و أحافظ دايماً على ألفاظى و أنا بتكلم علشان محدش ينفر منى أو يخبطنى بحاجه على دماغى أهم نقطه بلاش أنفعل خالص و لا أسخن و لا أتمسك برأيى زياده عن اللزوم لأن ممكن فى النهايه كلنا نخرج مستفيدين بمعلومات جديده و آراء جديده و خبرات جديده و برضه كل منا يفضل على رأيه ، وده اللى غالباً بيحصل فى بلدنا كل واحد بيفهم و محدش غيره بيفهم و كل من قراله كتابين وجرنال بقى أبو العريف و محدش قده . بعد اللى كتبته و قلته ده مش عايز حد يرد عليا أحسنله لأنى مبحبش حد يناقشنى أو يحاورنى ... فاهمين ؟؟؟